قلمروی استرالیای شمالی

یکی از تصمیم‌های مهم در مورد مهاجرت به استرالیا، این است که به کدام ایالت یا منطقه مهاجرت کنیم. پس داشتن اطلاعات کافی دربارۀ شهرها و ایالت‌های مهم، برای تصمیم‌گیری در این زمینه ضروری است. اگر قصد مهاجرت به استرالیا را دارید و در پی اطلاعات مفید هستید، این مقاله را از دست ندهید. در این مقاله قصد داریم شما را با قلمروی شمالی استرالیا و موارد مرتبط با آن مانند آب‌وهوا، جمعیت، فرهنگ، دانشگاه‌ها و… آشنا کنیم.

موقعیت جغرافیایی قلمروی شمالی استرالیا

همان‌طورکه از اسم این منطقه مشخص است، قلمروی شمالی (Northern Territory) استرالیا در شمال و مرکز این کشور قرار دارد. این قلمرو در غرب با استرالیای غربی، در جنوب با استرالیای جنوبی، در شرق با کوئینزلند و در شمال با دریای تیمور، دریای اورفورا و خلیج کارینتاریا همسایه است. مساحت قلمروی شمالی به بیش‌تر از ۱.۳۴۹.۱۲۹ کیلومترمربع می‌رسد و سومین بخش بزرگ فدرال استرالیا است.

قسمت شمالی سرزمین عمدتاً دشت‌های گرمسیری هستند که از چندین منطقۀ بومی متمایز تشکیل شده‌اند. قسمت جنوبی سرزمین پوشیده از بیابان‌ها و مناطق بوته‌زاری است؛ ازجمله صحرای بزرگ سندی- تانامی و صحرای سیمپسون. در قسمت شمالی سرزمین، پارک ملی ککدو قرار دارد که دارای تالاب‌های وسیع و حیات‌وحش بومی است. در شمال آن دریای آرافورا قرار دارد و در شرق آن آرنهم لند واقع شده است. یک مجموعۀ گسترده از سیستم‌های رودخانه‌ای در سرزمین شمالی وجود دارد. این رودخانه‌ها عبارتند از: رودخانه‌های آلیگاتور، رودخانۀ دالی، رودخانۀ فینکه، رودخانۀ مک آرتور، رود روپر، رود تاد و رودخانۀ ویکتوریا. در قسمت بعدی به بررسی آب‌وهوای این منطقه می‌پردازیم.

آب‌وهوا در قلمروی شمالی چگونه است؟

قلمروی شمالی دارای یک سیستم آب‌وهوایی موسمی با دو فصل است: تابستان مرطوب (از نوامبر تا آوریل) و زمستان خشک (از مه تا اکتبر). میزان بارش بسیار متغیر است و بیش‌تر در تابستان رخ می‌دهد. در شمال، میزان بارندگی سالانه حدود ۶۰ اینچ (۱۵۲۵ میلی‌متر) و در جنوب شرقی، میزان بارندگی فقط ۵ اینچ (۱۳۰ میلی‌متر) است. این اختلاف نشان‌دهندۀ کاهش تأثیرات موسمی شمال غربی و وابستگی روزافزون به رگبارهای استوایی است. فقط در حدود یک‌سوم این منطقه سالانه بین ۱۵ تا ۴۰ اینچ (۳۸۰ تا ۱۰۱۵ میلی‌متر) بارندگی دارد.

در شمال به مدت هشت ماه از سال آب‌وهوا گرم و مرطوب است. میانگین دما در داروین، بزرگ‌ترین شهر قلمرو، در ژانویه ۲۹ درجۀ سانتیگراد و در ژوئیه ۲۵ درجۀ سانتیگراد است. فصل مرطوب با طوفان‌های استوایی و باران‌های موسمی همراه است. بیش‌ترین میزان بارندگی بین دسامبر و مارس رخ می‌دهد؛ زمانی‌که رعدوبرق معمول است و رطوبت نسبی بعد از ظهر در مرطوب‌ترین ماه به‌طور متوسط ​​بیش از ۷۰درصد است. قلمروی شمالی عاری از یخبندان است و تاکنون یخبندان در این منطقه ثبت نشده است. در جدول زیر می‌توانید متوسط دمای ماهانۀ دو شهر مهم این قلمرو را ببینید.

حکومت و دولت محلی متفاوت در قلمروی شمالی

قلمرو شمالی تنها منطقه‌ای است که به‌عنوان ایالت شناخته نشده و حقوق یک ایالت کامل را ندارد. پارلمان قلمروی شمالی یکی از سه مجلس مقننه در کشور استرالیا است. مجلس قانون‌گذاری به‌عنوان پارلمان قلمروی شمالی فعالیت می‌کند. اعضای آن برای دوره‌های چهارساله انتخاب می‌شوند. سرزمین شمالی به هفده منطقۀ محلی تقسیم می‌شود که شامل یازده ناحیه و پنج منطقۀ شهرداری است. شوراهای ناحیه‌ها و شهرها وظایفی که پارلمان قلمروی شمالی به آن‎‌ها تفویض می‌کنند، مانند زیرساخت‌های جاده و مدیریت پسماند را برعهده دارند. درآمد شوراها بیش‌تر از مالیات بر املاک و کمک‌های مالی دولت تأمین می‌شود. مالک حدود ۴۹درصد از اراضی قلمروی شمالی، بومیان منطقه هستند. دو حزب سیاسی غالب در سرزمین شمالی، حزب محافظه‌کار لیبرال کشور و حزب سوسیال دمکرات کارگران استرالیا هستند.

جمعیت قلمروی شمالی استرالیا

جمعیت قلمروی شمالی طبق سرشماری سال ۲۰۲۰، حدود ۲۴۶.۵۰۰۰ نفر است. حداقل ۴۰.۰۰۰ سال است که بومیان در مملکت شمالی زندگی می‌کنند. این بومیان از مناطق مجاور آسیای جنوب شرقی مهاجرت کرده‌اند. تخمین زده می‌شود (تقریباً) زمانی‌که انگلیسی‌ها در اوایل قرن نوزدهم استقرارهای نظامی خود را تأسیس کردند، بین ۳۵.۰۰۰ تا ۷۰.۰۰۰ نفر از این افراد بومی ساکن این قلمرو بودند؛ اگرچه قبل از اواسط قرن بیستم هیچ آمار دقیقی از جمعیت بومیان وجود ندارد. پس از جنگ جهانی دوم، جمعیت بومی به‌طور پیوسته رشد کرد و در اوایل قرن ۲۱، بومیان بیش از یک‌چهارم کل جمعیت قلمرو را تشکیل دادند.

سن متوسط ​​ساکنان سرزمین شمالی ۳۱ سال است که شش سال کم‌تر از سن میانگین کشور است. امید به زندگی استرالیایی‌های بومی کاملاً کم‌تر از استرالیایی‌های غیربومی در سرزمین شمالی است؛ واقعیتی که در مناطق دیگر استرالیا نیز وجود دارد. حدوداً ۵۴درصد از جمعیت قلمرو در شهر داروین زندگی می‌کنند. کم‌تر از نیمی از جمعیت هم در روستاها زندگی می‌کنند. حال، وقت این است که با شهرهای مهم این قلمرو آشنا شویم.

آشنایی با سه شهر مهم قلمروی شمالی

در این قسمت می‌خواهیم با سه شهر مهم قلمروی شمالی استرالیا آشنا شویم.

• داروین

داروین (Darwin) پایتخت قلمروی شمالی استرالیا با جمعیت تخمینی حدود ۱۴۷.۲۵۵ در سال ۲۰۱۹ است. داروین در کناره خلیج بیگل و دریای تیمور بنا شده و ۱.۶۶۰ کیلومتر مربع وسعت دارد. مجاورت داروین با جنوب شرقی آسیا آن را به پیوندی بین استرالیا و کشورهایی مانند اندونزی و تیمور شرقی تبدیل کرده است. منطقۀ داروین، دارای آب‌وهوای استوایی با دو فصل مرطوب و خشک است. منطقۀ بزرگ داروین، خانۀ اجدادی مردم لاراکیا است.

دو بخش بزرگ اقتصادی شهر داروین معدن و جهانگردی است. باتوجه‌ به موقعیت مکانی، داروین به‌عنوان دروازه‌ای برای مسافران استرالیایی به آسیا عمل می‌کند. مهم‌ترین منابع معدنی این منطقه طلا، روی و بوکسیت همراه با منگنز و بسیاری دیگر است. تولید انرژی بیش‌تر با نفت و گاز طبیعی دریای تیمور در خارج از ساحل انجام می‌شود؛ اگرچه در نزدیکی داروین ذخایر اورانیوم قابل‌توجهی وجود دارد. جهانگردی یکی از بزرگ‌ترین صنایع داروین و بخش عمدۀ اشتغال برای سرزمین شمالی است. حضور نظامی که هم در داروین و هم در سرزمین شمالی گسترده‌تر از بقیۀ مناطق استرالیا است، منبع قابل‌توجهی برای اشتغال است.

• پالمرستون

پالمرستون (Palmerston) دومین شهر بزرگ منطقۀ شمالی بوده و در نزدیکی شهر داروین قرار دارد. هیجده محله در پالمرستون وجود دارد که ده مورد از آن‌ها نزدیک مرکز شهر پالمرستون هستند. پالمرستون بیش‌تر مسکونی است و دارای دو منطقۀ صنعتی سبک در شمال شهر است. آب‌وهوای این شهر نیز مانند شهر داروین استوایی است. پالمرستون سریع‌ترین افزایش جمعیت در تمام مناطق دولت محلی در قلمروی شمالی را از آن خود دارد و جمعیتی حدود ۳۴.۰۰۰ نفر دارد.

۷۴درصد جمعیت پالمرستون متولد استرالیا هستند و حدود یک‌چهارم مردم بدون دین هستند. پالمرستون حدود ۱۹.۰۰۰ نیروی کار دارد و نرخ بیکاری در این شهر در سال ۲۰۱۹ حدود ۴درصد بود. بزرگ‌ترین زمینه‌های شغلی در پالمرستون، مدیریت عمومی و ایمنی، تجارت خرده‌فروشی، ساخت‌وساز، خدمات بهداشتی و درمانی و آموزش‌وپرورش هستند.

• آلیس اسپرینگز

آلیس اسپرینگز (Alice Springs) سومین شهر پر جمعیت قلمروی شمالی است. در زبان عامیانه به این شهر، آلیس هم می‌گویند. جمعیت این شهر حدود ۲۶.۰۰۰ نفر است که ۱۰درصد جمعیت قلمروی شمالی را شامل می‌شود. آلیس اسپرینگز دارای آب‌وهوای بیابانی گرم نیمه گرمسیری است که دارای تابستان‌های بسیار گرم و خشک و زمستان‌های کوتاه و معتدل است. پارک ملی اولورا کاتا جوتا و پارک ملی واتارکا در این ناحیه قرار دارد که یکی از منابع عمدۀ درآمدزایی مردم این منطقه، در اثر سفر گردشگران است.

۱۸درصد جمعیت این شهر بومیان هستند. ۶۴درصد مردم، افرادی هستند که در استرالیا به دنیا آمده‌اند. این شهر دارای مهاجران زیادی از آمریکا، نیوزلند، هند، انگلیس و فیلیپین است. ۶۸درصد افراد در خانه انگلیسی صحبت می‌کنند. دیگر زبان‌ها شامل مالایی، تاگالوک، چینی و فیلیپینی هستند. ۱۸درصد مردم کاتولیک و ۳۲درصد هم خود را بدون دین معرفی کرده‌اند.

زبان و دین مردم قلمروی شمالی

حدود ۵۸درصد مردم قلمروی شمالی در خانه‌های خود به زبان انگلیسی صحبت می‌کنند. دیگر زبان‌های معمولی که در خانه صحبت می‌شوندُ شامل کریول، یونانی و تاگالوک هستند. بیش از ۱۰۰ زبان و گویش محلی در قلمروی شمالی وجود دارد. جالب است که بدانید که حدود ۳۰درصد از مردم در قلمروی شمالی بی‌دین هستند. حدود ۳۴درصد از مردم مسیحی و غالباً کاتولیک هستند. آیین بودا بزرگ‌ترین دین غیرمسیحی سرزمین است و پس از آن، هندو قرار دارد که سریع‌ترین رشد درصد جمعیت مذهب در این قلمرو را دارد. حدود ۱درصد از مردم هم دین بومیان استرالیایی را دارند.

اقتصاد این قلمروی خشک

اقتصاد سرزمین شمالی عمدتاً توسط معدنکاری اداره می‌شود که متمرکز بر تولید مواد معدنی، نفت و انرژی است. این صنعت حدود ۲.۵ میلیارد دلار به تولید ناخالص قلمرو کمک می‌کند و بیش از ۴.۶۰۰ نفر در آن مشغول به کار هستند. در سال‌های اخیر، عمدتاً به‌دلیل تأثیر پروژه‌های بزرگ زیرساختی و گسترش معادن، ساخت‌وساز از صنعت معدن به‌عنوان بزرگ‌ترین صنعت در قلمرو پیشی گرفته است. ساخت‌وساز، استخراج و تولید و خدمات دولتی و اجتماعی، تقریباً مهم‌ترین صنایع اقتصاد قلمروی شمالی هستند.

بیش‌ترین صادرات این سرزمین شامل سوخت‌های معدنی تا حد زیادی «LNG»، مواد خام (به‌طور عمده سنگ‌های معدنی) و مواد غذایی و حیوانات زنده (غالباً گاوهای زنده) است. بازارهای اصلی بین‌المللی صادرات قلمروی شمالی، ژاپن، چین، اندونزی، ایالات متحده و کره هستند. گردشگری یک محرک مهم اقتصادی برای این قلمرو است. مناظر متنوع، آبشارها، فضای کاملاً باز، فرهنگ بومی و حیات‌وحش وحشی و رام‌نشده، محرک‌های بسیار خوبی برای جذب گردشگر هستند. جهانگردی پیوندهای شدیدی با بخش‌های دیگر اقتصاد ازجمله خوابگاه و خدمات غذایی، تجارت خرده‌فروشی، تفریح ​​و فرهنگ و حمل‌ونقل دارد. در بخش بعدی به مکان‌های دیدنی این قلمرو می‌پردازیم.

جاذبه‌های بکر قلمرو شمالی استرالیا

مهم‌ترین جاذبه‌های قلمروی شمالی، پارک‌های ملی معروف آن هستند. بیابان‌های وسیع، تالاب‌ها، باران‌های موسمی، تنگه‌های سرخ‌سنگ و رودخانه‌های خشمگین، روحیۀ ماجراجویی را در بازدیدکنندگان زنده می‌کند. همین‌ها ویژگی‌های طبیعی مردم بومی محلی هستند که آن‌ها را قادر می‌سازد تا سبک زندگی سنتی خود را حفظ کنند. امروزه، مسافران از سراسر جهان به این سرزمین می‌روند تا این مکان‌های دیدنی را ببینند و از فرهنگ جذاب قبایلی که هزاران سال در این سرزمین ناهموار رونق داشته‌اند، مطلع شوند. در این بخش به معرفی تعدادی از جاذبه‌های گردشگری قلمروی شمالی می‌پردازیم.

• پارک ملی ککدو
  

پارک ملی ککدو (Kakadu National Park) بزرگ‌ترین پارک ملی استرالیا است که تقریباً به‌اندازۀ نصف سوئیس است. پارک ملی ککدو نمایش شگفت‌انگیزی از تنوع طبیعت است. این پارک دارای مجموعه‌ای از مناظر و اکوسیستم‌ها و همچنین حیوانات بومی است. با دو ساعت رانندگی از داروین، می‌توان به این پارک رسید. این پارک یک منطقۀ فرهنگی مهم برای مردم بومی محلی است و با همکاری متولیان سنتی آن اداره می‌شود. حیوانات وحشی متنوعی در این پارک زندگی می‌کنند که از میان آن‌ها می‌توان به تمساح بزرگ آب‌شور اشاره کرد. در این پارک هرآنچه‌ که شما از یک پارک ملی انتظار دارید را می‌توانید پیدا کنید؛ مانند رودخانه، آبشار، صخره‌های سنگی و یا حتی تپه‌های موریانۀ عظیم هفت‌متری.

• پارک ملی لیچفیلد

پارک ملی لیچفیلد (Litchfield National Park) یک چشم‌انداز طبیعی خیره‌کننده است که در فاصلۀ یک ساعت رانندگی در جنوب داروین واقع شده است. تپه‌های موریانه‌ای باورنکردنی در این پارک قرار دارند که مانند سنگ قبرهای ساخته‌شده از حشرات هستند. این عجیب‌ترین منظره برای دیدن است؛ زیرا تپه‌ها تقریباً به‌شکل مجسمه‌هایی هستند که انگار توسط یکی از سورئالیست‌های بزرگ ساخته شده‌اند. شهر گمشده نیز در این پارک قرارداد. یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های این پارک، آبشارهای باورنکردنی و استخرهای کم‌عمق است که شناکردن در آن‌ها در این منطقۀ گرم، بسیار لذت‌بخش است.

• چشمه‌های آب گرم ماتارانکا

چشمه‌های آبگرم ماتارانکا (Mataranka hot springs) که به‌طور رسمی استخر حرارتی ماتارانکا نامیده می‌شوند، یکی از نمادهای دیدنی سرزمین شمالی هستند و سالانه هزاران بازدیدکننده را به خود جلب می‌کنند. چشمه‌های آبگرم که در میان درختان نخلِ سایه‌بلند ماتارانکا قرار دارند، مقدار قابل‌توجهی آبگرم و آرام‌بخش تولید می‌کنند. چشمه‌های آبگرم درست روبروی رودخانۀ روپر واقع شده‌اند. آب‌های چشمۀ آبگرم ماتارانکا از چشمه‌های آب تغذیه می‌شوند و می‌توانند تا دمای ۳۴ درجۀ سانتیگراد گرم شوند. به‌دلیل جاری‌شدن سیل، گاهی اوقات چشمه‌های آب گرم در تمام طول سال قابل‌دسترسی نیستند.

• پارک ملی نیتمیلوک

پارک ملی نیتمیلوک (Nitmiluk National Park) که در گذشته به نام کاترین گورج شناخته می‌شد، یکی از معروف‌ترین جاذبه‌های گردشگری قلمروی شمالی است. مکان اصلی که باید از آن دیدن شود، مجموعه‌ای از تنگه‌ها با عمق ۱۰۰ متر است که رودخانۀ کاترین از میان این تنگه‌ها عبور می‌کند. در ماه‌های خشک، رودخانه آب کمی دارد و باعث ایجاد مجموعه‌ای از استخرها در میان سنگ‌ها و تخته‌سنگ‌ها می‌شود. در طول فصل مرطوب، رودخانه بیش‌ترین آب را دارد و از میان تنگه‌های باریک به‌صورت متلاطم موج می‌زند.

جریان چندسالۀ رودخانۀ کاترین باعث ایجاد پوشش گیاهی شاداب و حیات‌وحش متنوع، ازجمله تمساح‌های آب شیرین و بیش از ۱۶۰ گونه پرنده شده است. سفر با قایق از طریق تنگه‌ها یکی از محبوب‌ترین فعالیت‌ها در این پارک است؛ اما می‌توانید پارک را با پای پیاده نیز جست‌وجو کنید. مسیرهای پیاده‌روی از دو ساعت پنج‌ روز متفاوت هستند. اجارۀ کایاک و پرواز با هلیکوپتر از دیگر روش‌های معروف برای تجربه در این پارک هستند.

• پارک ملی واتارکا

پارک ملی واتارکا (Watarrka National Park) منطقۀ حفاظت شده‌ای در قلمروی شمالی استرالیا است که حدود ۱.۳۱۶ کیلومتری در جنوب داروین و ۳۲۳ کیلومتری جنوب غربی آلیس اسپرینگز واقع شده است. کینگز کنیون (Kings Canyon) بخشی از پارک ملی واتارکا و در میانۀ راهِ بین آلیس اسپرینگز و اولورو واقع شده است که دارای عمیق‌ترین تنگه در مرکز سرخ است. دیوارهای ماسه‌سنگی آن که تا ارتفاع ۱۰۰ متری بالا می‌روند، گاهی به‌نظر می‌رسند انگار با چاقو بریده شده‌اند. در پایین دره چاله‌های آبی چندساله وجود دارد، درحالی‌که قسمت بالای تنگه، با سرخس‌های سرسبز و جنگل‌های نخل، باغ عدن نامیده می‌شود. از نظر بومیان لوریتجا، این منطقه مقدس بوده و محل زندگی و محل تجمع آن‌ها با نقاشی‌های سنگی تزئین شده است.

در فلات بالای دره، شهر گمشده واقع شده است؛ منطقه‌ای از سنگ‌های ماسه‌سنگی قرمزرنگ که به خانه‌ها و خیابان‌های ویران تبدیل شده‌اند. این منطقه غنی از گیاهان و جانوران است. بیش از ۶۰۰ گونه گیاه و حیوان بومی در این منطقه زندگی می‌کنند. برای گشت‌وگذار در این تنگه، می‌توانید پیاده‌روی شیب تند شش کیلومتری کینگز کنیون را طی کنید که حدوداً سه تا چهار ساعت طول می‌کشد یا پیاده‌روی کوتاه‌تری را از پایین تنگه به ​​یک سکو انجام دهید. پروازهای لذت‌بخش و سافاری شتر نیز در این پارک موجود است.

سیستم آموزشی قلمروی شمالی به چه صورت است؟

سیستم آموزشی قلمروی شمالی شامل شش سال تحصیلات ابتدایی، سه سال تحصیلات راهنمایی و سه سال تحصیلات متوسطه است. کودکان از پنج‌سالگی تحصیل را شروع می‌کنند. با اتمام دورۀ متوسطه، دانش‌آموزان گواهینامۀ آموزش قلمروی شمال (NTCE) را دریافت می‌کنند. دانش‌آموزانی که تحصیلات متوسطۀ خود را با موفقیت به پایان می‌رسانند، برای تعیین پذیرش دانشگاه نیز یک رتبۀ عالی ورودی یا نمرۀ ATAR دریافت می‌کنند. بیش‌تر دبیرستان‌ها در مراکز شهرهای اصلی هستند و بسیاری از دانش‌آموزان برای سپری‌کردن این دوره مجبور به رفتن به شهرهای بزرگ یا ایالت‌های دیگر هستند.

بودجۀ مدارس سرزمین شمالی به‌صورت عمومی و یا خصوصی تأمین می‌شود. بودجۀ مدارس دولتی، مستقیماً توسط وزارت آموزش‌وپرورش تأمین می‌شود. مدارس خصوصی با پرداخت هزینه شامل مدارسی هستند که توسط کلیسای کاتولیک و مدارس مستقل اداره می‌شوند. از سال ۲۰۰۹ به بعد، قلمروی شمالی دارای ۱۵۱ مدرسۀ دولتی، ۱۵ مدرسۀ کاتولیك و ۲۱ مدرسۀ مستقل بود. قلمروی شمالی حدود ۴۰۰۰ معلم تمام‌وقت دارد. قلمروی شمالی دارای یک دانشگاه بزرگ است که آن را نیز معرفی می‌کنیم.

تنها دانشگاه قلمروی شمالی

قلمروی شمالی دارای یک دانشگاه است که در سال ۱۹۸۹ با نام دانشگاه قلمروی شمالی افتتاح شد. این دانشگاه که اکنون به دانشگاه چارلز داروین تغییر نام داده است، حدود ۱۹.۰۰۰ دانشجو، حدود ۵.۵۰۰ دانشجوی آموزش آکادمیک (کارشناسی و کارشناسی ارشد) و حدود ۱۳.۵۰۰ دانشجو در دوره‌های آموزش فنی‌وحرفه‌ای دارد. این دانشگاه یکی از ۵ دانشگاه استرالیا است که آموزش فنی‌و‌حرفه‌ای هم ارائه می‌دهد.

براساس رتبه‌بندی دانشگاه جهانی توسط مؤسسۀ تایمز در سال ۲۰۲۱، دانشگاه چارلز داروین در رتبۀ ۵۰۱-۶۰۰ در جهان و ۲۹ در استرالیا قرار دارد. در نظرسنجی تجربۀ دانشجویی در سال ۲۰۱۹، دانشگاه چارلز داروین امتیاز رضایت کلی ۷۵.۲ را کسب کرد.

دانشکده‌های دانشگاه چارلز داروین به شرح زیر هستند:

• دانشکدۀ تجارت و حقوق آسیا و اقیانوسیه
• دانشکدۀ آموزش
• دانشکدۀ مهندسی، فناوری اطلاعات و محیط‌ زیست
• دانشکدۀ بهداشت و علوم‌ انسانی
• کالج آیندۀ بومی، هنر و جامعه
• دانشکدۀ پرستاری و مامایی

هزینه‌های زندگی در قلمروی شمالی

هزینه‌های زندگی همیشه یکی از مهم‌ترین فاکتورها برای تصمیم‌گیری در مورد مهاجرت به یک شهر یا یک منطقه است. هزینه‌های ماهانۀ یک خانوادۀ چهارنفره بدون اجاره در شهر داروین که بزرگ‌ترین شهر قلمروی شمالی است، حدود ۳.۶۷۰ دلار استرالیا است. هزینه‌های ماهانۀ یک نفر بدون اجاره نیز حدود ۱.۰۲۱ دلار استرالیا است. در جدول زیر هزینه‌های زندگی در داروین آورده شده است. برای اطلاع از هزینه‌های زندگی در این منطقه، حتماً این لیست را بررسی کنید.

حمل‌ونقل در این قلمروی وسیع

قلمروی شمالی کم‌جمعیت‌ترین منطقۀ استرالیا با شهرهای کم است. این قلمرو دارای دو بزرگراه بزرگ است که شهرهای مهم و همچنین مناطق گردشگری را به همدیگر وصل می‌کنند. بزرگراه استوارت که روزگاری به «پیست» معروف بود، از شمال به جنوب امتداد دارد و داروین و آلیس اسپرینگز را به آدلاید متصل می‌کند. برای اتصال برخی روستاها و مناطق دورافتاده نیز، جاده‌های خاکی وجود دارد.

راه‌آهن آدلاید- داروین، یک راه‌آهن با استانداردهای جدید است که آدلاید را از طریق آلیس اسپرینگز به داروین متصل می‌کند و جایگزین راه‌آهن‌های باریک قبلی است. قطار مسافربری غان از داروین به سمت آدلاید حرکت می‌کند و در کاترین، تننت کریک، آلیس اسپرینگز و کولگرا توقف دارد. تا سال ۲۰۱۶، قلمروی شمالی یکی از معدود مکان‌های باقیمانده در جهان بود که محدودیت سرعت در جاده‌های عمومی نداشت اما پس از این سال، محدودیت سرعت در بزرگراه‌ها تا ۱۳۰ کیلومتر وضع شد.

فرودگاه بین‌المللی داروین بزرگ‌ترین فرودگاه داخلی و بین‌المللی برای این قلمرو است. چندین فرودگاه کوچک‌تر نیز در سراسر قلمرو پراکنده شده‌اند و توسط شرکت‌های هواپیمایی کوچک‌تر خدمات‌رسانی می‌کنند؛ ازجمله فرودگاه آلیس اسپرینگز، فرودگاه آیرس راک، فرودگاه کیاترین و فرودگاه تنات کریک. در آخر این بخش هم می‌توانید متوسط هزینه‌های حمل‌ونقل در این قلمرو را در جدول زیر مشاهده کنید.

شرایط مهاجرت به قلمروی شمالی

برای مهاجرت به قلمروی شمالی، شما می‌توانید هم از طریق ویزای ۱۹۰ و هم ویزای ۴۹۱ اقدام کنید. اگر ویزای 190 دریافت کنید، از همان ابتدا به شما اقامت داده می‌شود، اما با ویزای 491، ابتدا چهار سال اقامت مؤقت و سپس اقامت دائم دریافت خواهید کرد. نیازمندی‌ها و الزامات این دو ویزا همانند سایر ایالات مطابق با الزامات ادارۀ مهاجرت استرالیا است. شرایط و الزامات گرفتن اسپانسر شیب برای مهاجرت به این قلمرو به‌اختصار به شرح زیر هستند:

• داشتن حداکثر ۴۵ سال سن؛
• نمرۀ آیلتس ۶ در هر چهار مهارت؛
• شغل موردنظر باید در لیست مشاغل موردنیاز باشد؛ یا مدارکی ارائه کنید که این شغل موردنیاز است و یا یکی از اعضای خانواده ساکن این منطقه هستند؛
• ارائۀ رزومه؛
• مدارک مبنی‌بر کارکردن در زمینۀ شغل درخواستی در یک یا دو سال اخیر؛
• مدرک تمکن مالی (هر فرد ۳۵.۰۰۰ دلار، یک زوج ۵۰.۰۰۰ دلار و یک خانوادۀ سه‌نفره ۶۰.۰۰۰ دلار).

کلام آخر

در این مقاله، به بررسی قلمروی شمالی استرالیا پرداختیم و با این منطقه به‌خوبی آشنا شدیم. این منطقه یکی از کم‌جمعیت‌ترین مناطق استرالیاست که همین عامل ممکن است برای افرادی که به‌دنبال زندگی در یک منطقۀ آرام و کم‌جمعیت باشند، جذاب باشد. هوای گرم این قلمرو نیز طرفداران خاص خود را دارد. بسیاری نیز برای کشف طبیعت بکر و همچنین آشنایی با مردم و فرهنگ بومیان استرالیایی، قصد سفر به این قلمرو را دارند. اگر شما نیز جز این افراد هستید، یا فقط به‌دنبال اطلاعات بیش‌تر در مورد این قلمرو هستید، کافی است وارد سایت شده و فرم ارزیابی رایگان ما را تکمیل کنید. کارشناسان ویزاپیک با بررسی اطلاعات در اولین فرصت با شما در ارتباط خواهند بود.